Home Contact

Werkkostenregeling.net

 

Werkplek

Ga naar

De nieuwe workshop
De werkkostenregeling 2015
2 sporen
Totaal vernieuwd en uitgebreid

Alles weten over de Werkkostenregeling? "De Werkkostenregeling 2015: 2 sporen". In de nieuwe workshops gaan we natuurlijk in op de veranderingen en verbeteringen die het ministerie van Financiën voorstelt. Ook aandacht voor "hoe verander ik de arbeidsvoorwaarden", "de onderbouwing van de vaste kostenvergoeding" en "hoe voer ik zelf een scan uit". De nieuwe workshops zijn geschikt voor personen die zich voor het eerst verdiepen in de werkkostenregeling maar door de nieuwe onderdelen ook prima als aanvulling op de workshops die in 2010, 2011,2012 en 2013 gehouden zijn. Lees hier meer over de workshops. Kijk voor meer informatie en de data op www.bdo.nl/alp.
.


 

Werkplek gerelateerde voorzieningen, wat zijn dat?

Werkplek gerelateerde voorzieningen zijn voorzieningen op de werkplek waar de werknemer zakelijk gebruik van maakt, maar ook in bescheiden mate privé zou kunnen benutten. Denk daarbij aan de telefoon op de werkplek, het kopieerapparaat en de internetverbinding. In de uitvoeringsregeling (althans in de toelichting daarop) is het begrip nogal opgerekt. Onder werkplek gerelateerde voorzieningen vallen ook bijvoorbeeld het zwembad (mits op de werkplek) of de fitnessruimte.

Behalve voor de arbovoorzieningen geldt voor de werkplek gerelateerde voorzieningen dat deze alleen zijn vrijgesteld (nihilwaardering) als de werkplek niet is gelegen in de woning van de werknemer.

In de toelichting op de uitvoeringsregeling lezen we hierover het volgende.

Let echter op! De Belastingdienst heeft een forse versoepeling aangebracht door ook de zelfstandige werkruimte bij de woning van de werknemer (eigen in/opgang, sanitair) als werkplek te beschouwen.

 

Nieuw is de definitie van het begrip werkplek, die is opgenomen in het eerste lid, onderdeel f.
Dit begrip is van belang voor een waardering lager dan de waarde in het economische
verkeer van het genot van voorzieningen die geheel of gedeeltelijk op de werkplek gebruikt
of verbruikt worden. Dergelijke verstrekkingen, die in het algemeen verbonden zijn met de
bedrijfsvoering van de werkgever, worden naar algemene maatschappelijke opvattingen niet
als loon ervaren, ook al kan sprake zijn van enig privévoordeel.
De werkplek is in dit kader gedefinieerd als iedere plaats die in verband met het verrichten
van arbeid wordt gebruikt en waarvoor de inhoudingsplichtige op grond van de
Arbeidsomstandighedenwet verantwoordelijk is, met dien verstande dat - tenzij expliciet
anders bepaald - niet als werkplek wordt aangemerkt een werkruimte gelegen in een woning,
een duurzaam aan een plaats gebonden schip of een woonwagen in de zin van artikel 1 van
de Huisvestingswet, de aanhorigheden daaronder begrepen, van de werknemer.
Het gaat om de werkplek in ruime zin, waaronder bijvoorbeeld ook vergaderzalen,
bedrijfskantines en de parkeergarage op het bedrijfsterrein vallen. De definitie van het begrip
werkplek sluit aan bij de verantwoordelijkheid van de werkgever voor de arbeidsplaats en bij
de zorgplicht voor te treffen voorzieningen. De ruime werking van de
Arbeidsomstandighedenwet maakt ook een ruime uitleg voor de werkplek mogelijk. In een
samenleving waar de opvattingen over plaatsgebonden werken zich ontwikkelen past de
ruime definitie van de werkplek niet alleen bij de meer traditionele werkplekken, zoals het
bureau of de lopende band, maar ook bij nieuwere vormen van werken, althans voor zover
de zorgplicht van de inhoudingsplichtige zich daartoe uitstrekt. De definitie van werkplek is
niet zo ruim dat bij werken onderweg, zoals bij het bewerken van mail in de trein of bus,
sprake is van een werkplek. Ook ingeval de journalist zijn stukjes schrijft in een
horecagelegenheid, is dat - gelet op het ook in die situatie ontbreken van de ARBOverantwoordelijkheid
van de werkgever - niet voldoende om de desbetreffende
horecagelegenheid als werkplek van de journalist aan te merken.
De zorgplicht van de inhoudingsplichtige voor de werkplek kan blijken uit een ARBO-plan of
uit de risico-inventarisatie en -evaluatie (RI&E) die een werkgever op grond van de
Arbeidsomstandighedenwet moet maken. De ruime uitleg van het begrip werkplek ziet
bijvoorbeeld ook op de situatie van een gemeentelijke hovenier die de openbare beplanting
verzorgt, of van een bouwvakker die graafwerkzaamheden in de openbare ruimte verricht.
De ARBO-verantwoordelijkheid van de werkgever voor de werkplek ziet ook op
uitzendkrachten en andere inleensituaties.
Tegelijk past een ruime definitie van de werkplek bij de met de werkkostenregeling beoogde
vereenvoudiging. De definitie ziet op de meer traditionele werkplek, zoals dat bijvoorbeeld
voor kantoorpersoneel een kamer of een bureau in een kantoortuin betreft, voor
productiepersoneel de fabriekshal, of voor keukenpersoneel een keuken. De definitie omvat
bijvoorbeeld voor een vrachtwagenchauffeur of een piloot ook (een cabineruimte van) een
vrachtauto respectievelijk een vliegtuig en voor een machinist of conducteur een trein.
Tevens vallen algemene ruimtes onder de definitie, bijvoorbeeld de fietsenstalling, de
aanwezige fitnessruimte en de parkeergarage op het bedrijfsterrein, mits voor de
inhoudingsplichtige van de werknemer hier de Arbeidsomstandighedenwet van toepassing is.

Wat betreft de werkplek in een woning van de werknemer is een beperking aangebracht. Een
werkruimte gelegen in een woning, een duurzaam aan een plaats gebonden schip of een
woonwagen in de zin van artikel 1 van de Huisvestingswet, de aanhorigheden daaronder
begrepen, van de werknemer wordt niet als werkplek aangemerkt. Dit betreft niet alleen
werkplekken in woningen die als hoofdverblijf dienen, maar bijvoorbeeld ook werkplekken in
vakantiewoningen. Ook is niet van belang of er sprake is van een koopwoning of van een
huurwoning. In geval van een werkplek in een woning is de rol van de werkgever beperkt en
speelt de privévoorkeur van de werknemer een sterke rol. Daardoor is bij dergelijke
voorzieningen niet of nauwelijks sprake van loon met een gebonden karakter zoals dat wel
het geval is bij voorzieningen op de werkplek die onder verantwoordelijkheid van de
inhoudingsplichtige valt. Een lage waardering van dergelijke voorzieningen in het
privédomein van de werknemer ligt dan ook niet voor de hand. De forfaitaire ruimte is juist
bedoeld voor verstrekkingen met een dergelijk ongebonden karakter.

 

En elders in de toelichting vinden we dit:

De in artikel 3.7, eerste lid, aanhef en onderdeel a, van de URLB 2011 opgenomen bepaling
voorziet erin dat het genot van voorzieningen waarvan het niet gebruikelijk is deze elders te
gebruiken of verbruiken, op de (in artikel 1.2, eerste lid, onderdeel f, van de URLB 2011
gedefinieerde) werkplek op nihil wordt gewaardeerd. Voor de meeste voorzieningen op de
werkplek zal het overigens duidelijk zijn dat het niet gebruikelijk is deze elders te gebruiken.
Het gaat in het eerste lid, aanhef en onderdeel a, om het genot van de inrichting van de
werkplek in brede zin, waaronder het gebruik van de werkplek zelf, zoals van de vaste
computer, van het kopieerapparaat en van de vaste telefoon. Als voorbeeld van
voorzieningen op de werkplek kan gedacht worden aan de koffie- en frisdrankautomaat, de
fietsenstalling of de parkeergarage in het bedrijfsgebouw van de werkgever. Een ander
voorbeeld betreft een medewerker van een zwembad (zijn werkplek). Het genot van het
gebruik van het zwembad wordt op nihil gewaardeerd. Tevens wordt het genot van het
gebruik van een fitnessruimte op de werkplek op nihil gewaardeerd.
Ook ter beschikking gestelde materialen, gereedschappen en hulpmiddelen die op de
werkplek gebruikt worden zijn - voor zover het gebruikelijk is deze daar na afloop van de
werktijd achter te laten - te rangschikken onder voorzieningen op de werkplek waarvan de
waarde op nihil wordt gesteld. Te denken valt aan schrijfgerei, papier en dergelijke.